Κάλαντα— Κάλαντα Φώτων (Θεοφανίων)

Ευχετήρια
και εγκωμιαστικά άσματα, που ψάλλουν τα παιδιά (ενίοτε και οι μεγάλοι) κατά τις
παραμονές μεγάλων εορτών, όπως τα Χριστούγεννα (24 Δεκεμβρίου), η Πρωτοχρονιά (31
Δεκεμβρίου) και τα Θεοφάνια (5 Ιανουαρίου). Κάλαντα άδονται ακόμα στις εορτές
του Λαζάρου και των Βαΐων, τα λεγόμενα Βαΐτικα.  Αντίθετα, τα κάλαντα της Μεγάλης Παρασκευής
έχουν κατανυκτικό χαρακτήρα.


Λιγότερο
γνωστά είναι τα κάλαντα των Θεοφανίων (Των Φώτων):


Σήμερα
τα φώτα κι ο Φωτισμός

Και
χαρά μεγάλη κι αγιασμός…

 

Πανελλήνια

Σήμερα
τα φώτα κι ο φωτισμός

η
χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός.

Κάτω
στον Ιορδάνη τον ποταμό

κάθετ’
η κυρά μας η Παναγιά.

Όργανo
βαστάει, κερί κρατεί

και
τον Αϊ-Γιάννη παρακαλεί.

Άϊ-Γιάννη
αφέντη και βαπτιστή

βάπτισε
κι εμένα Θεού παιδί.

Ν’
ανεβώ επάνω στον ουρανό

να
μαζέψω ρόδα και λίβανο.

Καλημέρα,
καλημέρα,

Καλή
σου μέρα αφέντη με την κυρά.

 

Πανελλήνια

Σήμερα
τα Φώτα και φωτισμός,

και
χαρά μεγάλη στον αφέντη μας.

Κάτω
στον Ιορδάνη τον ποταμό,

είναι
η Μαρία η Δέσποινα.

Με
τα θυμιατήρια στα δάχτυλα,

και
τον Άγιο Γιάννη παρακαλεί.

Άγιε
μου Γιάννη και Πρόδρομε,

δύνασαι
βαφτίσεις Θεού παιδί,

και
να παραδώσεις Χριστού ψυχή.

Δύναμαι
και θέλω και προσκυνώ,

και
τον Κύριό μου παρακαλώ.

Αύριο
θ’ ανέβω στους ουρανούς

να
καταπατήσω τα είδωλα.

 

Πανελλήνια

Σήμερα
είναι τα Φώτα και οι Φωτεινές

και
χαρές μεγάλες τ’ αφέντη μας.

Κάτω
στον Ιορδάνη τον ποταμό

κάθεται
η κυρά μας η Παναγιά.

Κάθεται
η κυρά μας η Παναγιά,

με
τα θυμιατήρια στα δάχτυλα.

Με
τα θυμιατήρια στα δάχτυλα,

σπάργα
– σπαργανίζει Θεού παιδί.

Του
αφέντη Αϊ Γιάννη παρακαλεί,

για
να ρίξει δρόσο στη γη, στη γη.

Για
να ρίξει δρόσο στη γη, στη γη,

ν’
αγιαστούνε οι βρύσες και τα νερά.

Ν’
αγιαστούνε οι βρύσες και τα νερά,

ν’
αγιαστεί κι ο αφέντης με την κυρά.

Καλή
μέρα καλησπέρα, καλή σου μέρα αφέντη.

Πέντε
κρατάνε τ’ άλογο και δέκα την ασκάλα,

και
δεκαοχτώ παρακαλούν βρ’ αφέντη μ’ καβαλίκα.

Καβαλικεύεις
χαίρεσαι, πεζεύεις καμαρώνεις,

κι
όπου πατήσει τ’ άλογο πηγάδια φανερώνει,

πηγάδια
πετροπήγαδα, κι αυλές μαρμαρωμένες.

Πολλά
είπαμε του αφέντη μας, ας πούμε και στην κυρά μας.

Κυρά
ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά γαϊτανοφρύδα,

κυρά
μου τα παιδάκια σου, τα μοσχομυρισμένα,

η
Παναγιά σού τα ‘δωσε κι ο Θεός να στα χαρίσει.

Να
κάνεις γάμους και χαρές, ξεφάντωσες μεγάλες,

να
στήσεις κι άσπρο φλάμπουρο στη μέση στην αυλή σου,

να
χαίρονται οι φίλοι σου, να σκάζουν οι εχτροί σου.

 

Μακεδονίας

Σήμερα
τα Φώτα κι οι φωτισμοί

και
χαρές μεγάλες και αγιασμοί.

Κάτω
στον Ιορδάνη τον ποταμό,

κάθεται
η Κυρά μας η Παναγιά.

Σπάργανα
βαστάει, κερί κρατεί

και
τον Αϊ – Γιάννη παρακαλεί:

-Άγιε
Γιάννη Αφέντη και Βαπτιστή,

δύνασαι
βαπτίσεις Θεού παιδί;

-Δύναμαι
και θέλω και προσκυνώ

και
τον Κύριό μου παρακαλώ.

Ν
ανέβω πάνω στον ουρανό,

Να
μαζέψω ρόδα και λίβανο.

-Άγιε
Γιάννη Αφέντη και Βαπτιστή,

έλα
να βαπτίσεις Θεού παιδί.

Ν
αγιαστούν οι κάμποι και τα νερά,

Ν
αγιαστεί κι ο αφέντης με την κυρά.

σφάξαμε
τον πετεινό, είδαμε τα Φώτα,

δώστε
μας το μπαξίσι μας, να πάμε σ’ άλλη πόρτα

 

Πόντου

Από
της ερήμου ο Πρόδρομος ήλθε να βαπτίσει τον Κυριόν.

Βέβαιον
Βασιλέα εβάπτισε, Υιόν και Θεόν ομολόγησε.

Γηγενείς
σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε.

Δόξα
εν υψιστοίς εκρούγαζαν, Κύριον και Θεόν ομολόγησαν.

Έλεγεν
ο κόσμος τον κύριον να αναγέννηση τον άνθρωπον.

Ζήτησον
και σώσον το πρόβατον, το απωλωλός ω θεάνθρωπε.

Ήλθε
κηρυττόμενον έβλεπε, απορών εφάνη ο Πρόδρομος.

Θες
μοι την παλάμην σου Πρόδρομε, βάπτισον ευθύς τον Δεσπότην σου.

Ιορδάνη
ρεύσε τα νάματα, ιν ανασκίρτησή τα ύδατα.

Κεφαλάς
δρακόντων σενέθλασε, των κακοφρονούντων ο Κύριος.

Λέγουσιν
οι Άγγελοι σήμερον Χριστός τον κόσμον ερώτησε.

Μέγα
και φρικτόν το μυστήριον δούλος τον δεσπότη εβάπτισε.

Νους
ο Ιωάννης ο Πρόδρομος μέγας, να βαπτίση τον Κύριο.

Ξένος
ο προφήτης ο Πρόδρομος μέγας, γα βάπτιση τον Κύριο.

Όλον
τον Αδάμ ανεκάλεσε ο των όλων κτίστης και Κύριος.

Παναγία,
Δέσποινα του παντός, σώσον τους εις Σε προσκυνούντας νυν.

Ρείθρα
Ιορδάνη, αγάλλεσθε την πορείαν άλλως λαμβάνετε.

Σήμερον
ο κτίστης δεδόξαστα δι’ αυτό το μέγα μυστήριον.

Τρεις
γαρ υποστάσεις εγνώκαμεν Πατρός και Υιού και του Πνεύματος.

Υπό
Αρχαγγέλων υμνούμενον, υπό Σεραφείμ δοξαζόμενον.

Ως
γαρ τοις εν σκότει επέλαμψε όταν ο Χριστός εβαπτίζετο.

Χαίροντες
και χείρας προσάγοντες και λαμπρών ο ανήγυριν άγογτες.

Ψάλλοντες
Χριστόν τον Θεόν ημών, δέξασθε λουτήρα βαπτίσματος.

Ο
Θεός των όλων και Κύριος ζωή σας υγείαν και χαίρεσθε.

 

Σαντορίνης

Περικαλώ
σας δώστε μου άδεια ν’ αρχινίσω,

τα
φωτοκάλαντα να πω να σας καλησπερίσω.

Χίλια
καλησπερίσματα φέρνω στην αφεντιά σας,

και
του καιρού σας αύριο να ’χετε την υγειά σας.

Αν
ίσως και ορίζετε κι είναι με θέλησή σας,

τα
φωτοκάλαντα να πω στην πόρτα την δική σας.

Μηνύματα
χαρμόσυνα ήρθαμε να σας πούμε,

πως
ο Χριστός βαφτίζεται και πρέπει να χαρούμε.

Πως
ήταν Θεοφάνεια ανθρώπου σωτηρία,

που
καθαρίζουν τας ψυχάς από τας αμαρτίας.

Δεν
είναι τούτη εορτή οσάν την περασμένη,

είναι
μεγάλη και τρανή και δοξολογημένη.

Γιατί
κατέβει ο Χριστός διά φιλανθρωπία,

ήρθες
Χριστέ να βαπτιστείς χωρίς να έχεις χρεία.

Σπήλαιον
πενιχρότατον και φάτνη των προβάτων,

ήρθες
Χριστέ να γεννηθείς ως θαύμα των θαυμάτων.

Με
σπάργανα σε τύλιξε η Δέσποινα η κυρία,

υμνούμεν,
προσκυνούμεν σε υπέρμαχε Μαρία.

Στις
25 Δεκεμβρίου ήλθες και εγεννήθεις

και
εις την πρώτην του μηνός σαρκός περιτομήθεις.

Ο
μήνας έχει σήμερον έξι Ιανουαρίου

και
όλοι εορτάζουμε τα Φώτα του Κυρίου.

Γιατί
κατέβει ο Χριστός τούτο να τελειώσει,

την
αμαρτία του Αδάμ να σβήσει και να λειώσει.

Σήμερα
είναι των Φωτών π’ αγιάζουνε τον κόσμο,

και
οι παπάδες περπατούν με το σταυρό στο δρόμο.

Και
μες στα σπίτια μπαίνουσι και λεν τον Ιορδάνη,

βοήθεια
να τον έχουμε τον Άγιο Ιωάννη.

Σαν
μπήκε μες στον ποταμό ζητά τον Ιωάννη,

να
τον βαπτίσει γλήγορα στο Άγιο ποτάμι.

Έλα
Προφήτα γλήγορα διά να με βαπτίσεις,

και
στην Αγία μου κορφή την χείρα σου ν’ αφήσεις.

Δεν
είμαι άξιος Χριστέ εγώ να σε βαφτίσω,

και
στην Αγία σου κορφή τη χείρα μου ν’ αφήσω.

Μάλιστα
εγώ χρειάζομαι να βαφτιστώ από σένα,

ευλόγησε
με δέσποτα, συγχώρεσε και μένα.

Σαν
μπήκε μες στον ποταμό διά να τον βαπτίσει,

ο
Ιορδάνης στράφηκε πίσω για να γυρίσει.

Άγγελοι
και αρχάγγελοι εκεί περιπατούσαν

σκυμμένα
τα κεφάλια τους και τον επροσκυνούσαν.

Και
μέγα θαύμα έγινε όπου δεν έχει ταίρι

οι
ουρανοί ανοίξανε και βγήκε περιστέρι.

Το
Άγιο πνεύμα ήτονε διά να μαρτυρήσει

Υιός
Θεού βαπτίζεται σ’ Ανατολή και Δύση.

Και
τα νερά ευλόγησε, τις βρύσες, τα πηγάδια,

της
οικουμένης τα δεντρά, κάμπους, βουνά, λαγκάδια.

Σήμερον
ο αόρατος του ουρανού ο κτίστης,

στον
Ιορδάνη ποταμό ήρθε και εβαπτίσθει.

Σήμερα
ο μέγας Πρόδρομος Υιός του Ζαχαρίου,

τον
Ιησού εβάπτισε τα Άγια του Αγίου.

Η
θάλασσα ημέρωσε όπου ήταν αγριεμένη,

σαν
μπήκε εις τον ποταμό ευρέθει μερωμένη.

Για
τούτο μέχρι σήμερα οι ναύτες το κρατούνε,

σαν
βαφτιστούνε τα νερά στο πέλαγος να μπούνε.

Αχ
και να είμαστε κι εμείς στον Άγιο Ιορδάνη,

να
ελουζόμαστε και εμείς στο Άγιο ποτάμι.

Μας
λέγει το Ευαγγέλιο και του Χριστού το στόμα,

όποιος
δεν λάβει βάπτισμα χάνει ψυχή και σώμα.

Του
χρόνου να ’χουμε την γεια να ’ρθούμε να σας βρούμε,

χαρούμενους,
καλόκαρδους να σας τα ξ α ν α π ο ύ μ ε.

 

Κεφαλληνίας

Μικρός
μικρός στη Βηθλεέμ σπηλαίω εντός ετέθη,

και
τώρα άνδρας τέλειος στον Ιορδάνη τρέχει,

με
ένα καμηλόδερμα ήτανε τυλιγμένος,

με
ένα καμηλόδερμα ήτανε τυλιγμένος,

και
με τη ζώνη του Χριστού ήταν περιζωσμένος.

Εκοίταξα
στον ουρανό κι είδα σταυρό στη μέση,

κι
απ’ όλα τα ονόματα (εδώ μπαίνει το όνομα του νοικοκύρη του σπιτιού) μου αρέσει,

και
πάλι ματακοίταξα κι είδα ένα δυο στεφάνια,

και
με το καλονύχτισμα καλά σας Θεοφάνια.

 

Κάσου

Δεν
είναι τούτη η γιορτή ωσάν την περασμένη,

μόνον
η μέρα η φρικτή η δοξολογημένη,

που
οι παπάδες πορπατούν με το σταυρό στο χέρι,

και
μπαίνουν μες τα σπήλαια και λεν τον Ιορδάνη.

Βοήθεια
να έχετε τον Μέγαν Ιωάννη.

Κάτου
στα Γεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφον,

εκεί
δένδρον εν ύπηρχε, δένδρον εξεφυτρώθη,

στη
μέση κάθετ’ ο Χριστός, στην άκρα η Παναγία,

και
τα περικλωνάρια του Αγγέλοι κι Αρχαγγέλοι.

 

Πηγή:  SanSimera.gr

Κοινοποιήστε

Facebook
Twitter
LinkedIn
Print