Η χρονιά που διανύουμε, είναι μια πολλή ξεχωριστή χρονιά.
Είναι συνυφασμένη με τη συμπλήρωση 200 ετών από την εθνική μας
παλιγγενεσία.
Δυστυχώς, με την πάροδο των χρόνων
εγκαταλείψαμε τα κοιτάσματα της εθνικής και ιστορικής μας συνείδησης,
δίνοντας δικαιώματα στους αιωνίους εχθρούς μας.
Οι συνεχείς υποχωρήσεις μας, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, τις οποίες οι πολιτικοί μας τις αποκαλούν συνήθως, πολιτική κατευνασμού τους δίνουν δικαιώματα να :
· Πυρπολούν και σφαγιάζουν τον ελληνικό πληθυσμό στη Σμύρνη (1922).
· Οργανώνουν πογκρόμ διώξεων κατά των Ελλήνων ομογενών στη Κωνσταντινούπολη (1955).
·
Παραχωρούν ελληνικά τμήματα του Θρακικού και Β. Αιγαίου για
πετρελαϊκές έρευνες (1973).
· Καταλαμβάνουν τη μισή Κύπρο και καταργούν το ελληνικό FIR (1974).
· Καταπατάνε τη συμφωνία της Βέρνης, βγάζοντας το ΗΟRA στο Αιγαίο (1976).
· Ανακηρύσσουν το ψευδοκράτος του Ντενκτάς (1983).
· Δημιουργούν, με το ΣΙΣΜΙΚ, νέα την κρίση στο Αιγαίο (1987).
· Μας εξαπατούν στο Νταβός και δεχτήκαμε μια συμφωνία λάθος (1988).
· Θέτουν “casus belli” σε περίπτωση εφαρμογής της ΔΣ του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας(1995).
· Καταλαμβάνουν ελληνικό νησί (1996).
· Κατοχυρώνουν– για πρώτη φορά – τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο (1997).
·
Ξεκινούν, με πρώτο τον Ταγίπ Ερντογάν ως πρωθυπουργό (2004),
επισκέψεις-περιοδείες στην Ελληνική Θράκη και συνεχίζουν μέχρι σήμερα
(Μάιος 2021) με τον υφυπουργό εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν, λες και
επισκέπτονται τουρκική επαρχία.
· Κάνουν θεωρητική αναφορά
στη δική τους «γαλάζια πατρίδα», μια θαλάσσια έκταση 462.000
τετραγωνικών χιλιόμετρων, στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και στην
Κύπρο, που δεν τους ανήκει (2006).
· Κυκλοφορούν τους πρώτους χάρτες της «γαλάζιας πατρίδας»(2011).
·
Κάνουν ‘υβριδικό’ πόλεμο με μετανάστες-πρόσφυγες στα σύνορα του
Έβρου και συγχρόνως αρχίζουν τα «ενεργειακά» και «κυριαρχικά» τους
«δικαιώματα» στη «γαλάζια πατρίδα» (2020).
· Δηλώνουν, πριν λίγες μέρες, ότι η Αλεξανδρούπολη του ανήκει (2021).
Η
Τουρκία μεθοδικά και συστηματικά ενόπλως επεκτείνεται…Απρόσκοπτα
υλοποιεί τη στρατηγική του νέου οθωμανισμού…Με πολεμικές απειλές
επιβουλεύεται ξένες θάλασσες, στεριές κα αιθέρες…
Και η τραγική
ειρωνεία ; Εμείς, ως λαός, μπροστά στο νέο οθωμανισμό φαίνεται να
έχουμε μια νοοτροπία που βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτή των
προγόνων μας, όταν αυτοί κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον οθωμανισμό.
Το
2021, είναι ίσως η καλύτερη ευκαιρία, να εγκύψουμε στην ουσία του ‘21
και να ανασύρουμε άξιες που μας καθόρισαν διαχρονικά, σχεδιάζοντας
συγχρόνως το μέλλον.
Κι αυτό βέβαια, μόνο αν δεχτούμε ότι υπάρχει η
ανάγκη να διατηρήσουμε την ελληνική πολιτισμική διαφορετικότητά μας και
όχι το επιβαλλόμενο έξωθεν παγκοσμιοποιημένο συνονθύλευμα.
Αλεξανδρούπολη Μάιος 2021
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)
@
Ο Νίκος Παπανικολόπουλος γεννήθηκε το 1954 στην Καλαμάτα. Το 1972
εισήχθη με υποτροφία στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), απ’
όπου και αποφοίτησε με Άριστα το 1976, με ειδικότητα στη Στατιστική.
Δύο
χρόνια αργότερα, το 1978, αποφοίτησε απο τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων με
το βαθμό του Σημαιοφόρου Λιμενικού Σώματος (Λ.Σ.). Έκτοτε έως και το
2006, οπότε και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Υποναυάρχου, υπηρέτησε ως
αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος σε διάφορες πόλεις – λιμάνια.
