Μετάφραση-απόδοση κειμένου: «ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ»
Με τη βοήθεια δορυφόρων γήινης παρατήρησης εντοπίστηκαν μέχρι τούδε αταυτοποίητα αλιευτικά σκάφη, αποκαλύπτοντας ότι σχεδόν το 75% της παγκόσμιας εμπορικής αλιείας στη θάλασσα γίνεται «κρυφά» από τη δημόσια θέα.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες από το 2017 ως το 2021, δεδομένα GPS σκαφών και λογισμικό μηχανικής εκμάθησης, μια ομάδα ερευνητών υπό την ηγεσία του Global Fishing Watch δημιούργησε τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη κυκλοφορίας μεγάλων σκαφών και υπεράκτιων εγκαταστάσεων. Τα ευρήματά τους φέρνουν στο φως μεγάλο αριθμό «σκαφών-φάντασμα» ή σκαφών που ουδέποτε εμφανίζονταν σε συστήματα δημόσιας παρακολούθησης, προσφέροντας καλύτερη κατανόηση του παγκόσμιου αντίκτυπου της ανθρώπινης δραστηριότητας στη θάλασσα.
Οι νέοι χάρτες που δημοσιοποιήθηκαν, προσφέρουν πληρέστερη εικόνα της βιομηχανοποίησης των ωκεανών, που μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να αντιμετωπίσουν παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή. Η πληρέστερη εικόνα της κυκλοφορίας πλοίων θα βελτιώσει τους υπολογισμούς για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στη θάλασσα και θα καταστήσει υπόλογους εκείνους τους εταίρους που ευθύνονται πραγματικά για τη θαλάσσια ρύπανση.
«Βλέποντας και ταυτοποιώντας τη δραστηριότητα αυτών των στόλων σκαφών-φαντάσματα, μπορούμε αντιληφθούμε και να ποσοτικοποιήσουμε όχι μόνο την παράνομη αλιεία, αλλά και μεγάλο μέρος της ανθρώπινης δραστηριότητας που επηρεάζει το θαλάσσιο περιβάλλον», δήλωσε ο κ. Paul Woods, επικεφαλής καινοτομίας του Global Fishing Watch. «Αυτοί είναι συναρπαστικοί καιροί όταν πρόκειται για ανοιχτά, προσβάσιμα δεδομένα που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει δωρεάν για να κατανοήσει και να υποστηρίξει τις εύθραυστες θαλάσσιες περιοχές που τον ενδιαφέρουν περισσότερο».
Από την ανάλυση των δεδομένων η ερευνητική ομάδα απέδειξε ότι το 75 % των εμπορικών αλιευτικών σκαφών του κόσμου και πάνω από το 25 % των πλοίων μεταφοράς φορτίων και ενεργειακών υλών δεν παρακολουθείται δημόσια, γεγονός που παρουσιάζει προκλήσεις για τη διαχείριση των φυσικών πόρων, όπως οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές, σύμφωνα με τη μελέτη.
Τα περισσότερα από τα μη χαρτογραφημένα εμπορικά αλιευτικά σκάφη εντοπίσθηκαν γύρω από την Αφρική και τη νότια Ασία. Αν και υπάρχουν αρκετοί νομότυποι λόγοι που ένα σκάφος δεν εμφανίζεται σε συστήματα δημόσιας παρακολούθησης, πολλά από τα μη χαρτογραφημένα σκάφη συχνά διενεργούν παράνομη, αδήλωτη και άναρχη αλιεία, σύμφωνα με τη δήλωση.
«Στις θάλασσές μας αναδύεται μια νέα, άγνωστη μέχρι τώρα, βιομηχανική επανάσταση», είπε ο κ. David Koodsma, διευθυντής έρευνας και καινοτομίας στο Global Fishing Watch και συντάκτης της μελέτης, σε δήλωση που ανακοινώνει τα ευρήματα. «Στην ξηρά έχουμε λεπτομερείς χάρτες σχεδόν κάθε δρόμου και κτίσματος στον πλανήτη. Αντιθέτως, στους ωκεανούς το εύρος της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει εν πολλοίς αποκρυβεί από την κοινή θέα. Αυτή η μελέτη βοηθά στην εξάλειψη των τυφλών σημείων και ρίχνει φως στο εύρος και την ένταση της ανθρώπινης δραστηριότητας στη θάλασσα».
Η ερευνητική ομάδα μπόρεσε να προσδιορίσει το στίγμα πλοίων και υπεράκτιων εγκαταστάσεων σε παράκτια ύδατα σε έξι ηπείρους, όπου συγκεντρώνεται περισσότερο από το 75% της εμπορικής δραστηριότητας. Αυτό, με τη σειρά του, αποκάλυψε τις μεταβαλλόμενες τάσεις στην αλιευτική δραστηριότητα, που μειώθηκε παγκοσμίως κατά περίπου 12% κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Στο μεταξύ, οι υπεράκτιες ενεργειακές δραστηριότητες, όπως οι γεωτρήσεις πετρελαίου και οι ανεμογεννήτριες, αυξήθηκαν σημαντικά, αλλά η δραστηριότητα των πλοίων μεταφοράς φορτίων και ενεργειακών υλών παρέμεινε σταθερή.
«Ιστορικά, η δραστηριότητα των σκαφών έχει τεκμηριωθεί ελάχιστα, περιορίζοντας την κατανόησή μας για το πώς χρησιμοποιείται ο μεγαλύτερος δημόσιος/κοινόχρηστος πόρος στον κόσμο – δηλ. η θάλασσα», δήλωσε ο κ. Fernando Paolo, συν-επικεφαλής συγγραφέας και ανώτερος μηχανικός μηχανικής μάθησης στο Global Fishing Watch. «Συνδυάζοντας τη διαστημική τεχνολογία με την υπερσύγχρονη μηχανική μάθηση, χαρτογραφήσαμε τη λανθάνουσα εμπορική δραστηριότητα στη θάλασσα σε κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο».
Τα ευρήματα της μελέτης τους δημοσιεύθηκαν στις 3/1/2024 στο επιστημονικό περιοδικό «Nature».
