Άρθρο του Π. Κ. Ιωακειμίδη*
Η προχθεσινή εκτόξευση πυραύλου μέσου βεληνεκούς από την Τουρκία συνιστά
σημαντική εξέλιξη. Πρώτα απ’ όλα
πιστοποιεί την ικανότητα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Μετά τα ιδιαίτερης αποτελεσματικότητας drones
που ενεργοποιούνται στην Ουκρανία και αλλού, μπορεί να παράγει και πυραύλους
μέσου βεληνεκούς, εάν βέβαια επιβεβαιωθούν τα δεδομένα γύρω από την εκτόξευση
και την παραγωγή του πυραύλου.
Από πολιτική άποψη η εκτόξευση συνιστά πρόσθετο βήμα αναβάθμισης της
Τουρκίας και στη διαδικασία απόκτησης σύγχρονου εξοπλισμού, πολύ περισσότερο
εξοπλισμού εγχώριας παραγωγής κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα. Και αυτή είναι μια πτυχή που πρέπει να μας
προβληματίσει σοβαρά. Η απαγόρευση
εξαγωγών όπλων στην Τουρκία πολύ περισσότερο το embargo έχει ως ανεπιθύμητη
συνέπεια τη μετατροπή της Τουρκίας σε χώρα παραγωγής όπλων και εξαγωγής όπλων.
Από την άλλη μεριά δείχνει ότι η διαδικασία των εξοπλισμών οδηγεί σε
ανταγωνισμό εξοπλισμών. Ο Κ. Καραμανλής
ο πρεσβύτερος που κατανοούσε αυτή τη διάσταση είχε προτείνει το 1976 στην Άγκυρα
τη σύναψη συμφώνου ελέγχου των εξοπλισμών, πρόταση που απέρριψε η Τουρκία.
Ακόμη η θεωρία που λέγει ότι με την πάροδο του χρόνου η Τουρκία
καθίσταται ασθενέστερη και επομένως η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει από θέσης
ισχύος τα προβλήματα διαψεύδεται για μια ακόμη φορά.
Ποιο θα είναι άραγε το επόμενο βήμα παραγωγής όπλων για την Τουρκία; Πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς και κατά παράβαση
πυρηνικά όπλα; Τα πολλαπλά συμπεράσματα
επομένως για την Ελλάδα είναι ξεκάθαρα.
* Ο καθηγητής Π. Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής σύμβουλος του ΥΠΕΞ
και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ.
