Archipelagos – Institute of Marine Conservation
Φυτεύοντας υποβρύχιους κήπους Ποσειδωνίας, προσπαθούμε να επουλώσουμε τις πληγές που άφησε στη θάλασσα η τουριστική περίοδος και τα δεκάδες χιλιάδες σκάφη αναψυχής… Είναι ένας άνισος αγώνας, με τις πληγές αντί να λιγοστεύουν, να είναι κάθε χρόνο όλο και πιο έντονες.
Οι διακοπές κάποιων και η άναρχη αγκυροβόληση στοίχισαν και φέτος εκατοντάδες, ή ακόμα και χιλιάδες τετραγωνικά κατεστραμμένων θαλάσσιων λιβαδιών για χάρη της πρόσκαιρης καλοπέρασης. Στέρησαν όμως από τη φύση και από όλους μας τις πολύτιμες «υπηρεσίες οικοσυστήματος» που προσφέρουν τα λιβάδια Ποσειδωνίας, όπως το οξυγόνο, τη δυνατότητα απορρόφησης άνθρακα και την προστασία των ακτών από τη διάβρωση. Κατέστρεψαν παράλληλα τα παραγωγικά δάση των θαλασσών μας που αποτελουν τόπους αναπαραγωγής και ασφαλές καταφύγιο για περισσότερα από 1300 είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων ειδών.
Μέσα σε λίγες ώρες είμαστε ικανοί να προξενήσουμε καταστροφές, οι επιπτώσεις των οποίων θα διαρκέσουν για πολλές δεκαετίες ή και αιώνες. Μία νοοτροτροπία αυτοκαταστροφής με ευθύνη της πολιτείας – ελλείψη θαλάσσιου χωροταξικού, ή εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας και άλλων πρωτοβουλιών που θα όφειλαν να λάβουν οι κρατικές αρχές – αλλά και με την ανοχή των πολιτών.
Δυστυχώς αντί να παλεύουμε για να βελτιώσουμε τη ζωή μας και να περιορίσουμε το βαρύ αποτύπωμα που προκαλούμε στο περιβάλλον στο οποίο που ζούμε. Απλώς προετοιμάζουμε και διογκώνουμε την επόμενη κρίση που θα βιώσουμε όλοι μας, ενώ αναφερόμαστε στην κλιματική κρίση είτε μοιρατρικά, είτε θεωρώντας ότι αποτελεί απλώς μία νέα επιχειρηματική ευκαιρία…
